Discriminatie is het ongelijk behandelen van personen op basis van kenmerken die er in een bepaalde situatie niet toe doen. Het gaat erom dat iemand systematisch benadeeld wordt vanwege bijvoorbeeld afkomst, geslacht, leeftijd, religie, seksuele geaardheid, handicap of geloofsovertuiging, zonder objectieve of redelijke rechtvaardiging. Het is een fundamentele schending van gelijkwaardigheid en menselijke waardigheid, en het staat haaks op het principe dat iedereen gelijke kansen verdient in de samenleving.
Discriminatie kan zich op verschillende manieren manifesteren. Het kan direct zijn, bijvoorbeeld wanneer iemand expliciet wordt afgewezen voor een baan vanwege hun afkomst. Maar het kan ook indirect of subtiel zijn, bijvoorbeeld door het gebruik van criteria die op het eerste gezicht neutraal lijken, maar in de praktijk een specifieke groep uitsluiten. Denk hierbij aan ongelijke behandeling op de arbeidsmarkt, bij huisvesting, in het onderwijs of bij openbare diensten. De impact op slachtoffers is vaak groot, variërend van emotionele schade tot economische benadeling.
Het is van cruciaal belang om discriminatie te herkennen en ertegen op te treden, zowel op individueel als op maatschappelijk niveau. Er bestaan wetten en instanties om discriminatie te bestrijden en gelijke behandeling te bevorderen. Door bewustzijn te creëren en mechanismen te bieden om misstanden aan te pakken, werken we aan een inclusievere en rechtvaardigere samenleving voor iedereen. Voor meer diepgaande informatie, verken World-Wide Q&A.